Złoto
Złota aplikacja
Złoto występuje w wielu różnych typach rudy, z których każdy wymaga specjalnego procesu przetwórczego w celu jego optymalnego odzyskania. Wapno stanowi odczynnik, który łączy się z cyjankiem w celu otrzymania środka do ługowania i wydobycia złota z rudy. Wynika to z faktu, że cyjanek można skutecznie i bezpiecznie stosować tylko przy poziomie zasadowości wynoszącym pH 10–11.
Stosowanie wapna jest niezbędne we wszystkich rodzajach przetwarzania złota, w tym w prostym ługowaniu w zbiorniku, w postępowaniu z uciążliwą miedzią, miedzią-złotem, ługowaniem na hałdach, złotem ogniotrwałym, złotem laterytowym, odzyskiwaniem srebra z zakładów produkujących złoto i złotem zawierającym tellurki.
Negatywny wpływ wodorotlenku sodu w przetwórstwie złota
Zastosowanie cyjanku jako środka ługującego złoto wymaga wysokiego pH, aby zapewnić specjację cyjanku, która sprzyja CN⁻ a nie HCN. Specjacja ta ma kluczowe znaczenie dla zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności stosowania odczynników cyjankowych. Wartość pH 11 jest optymalna, chociaż niektóre zakłady wybierają poziom pH 10,5. Minerały płonne w rudach złota zawierają różnorodne i duże ilości minerałów zawierających krzem. Rozpuszczanie krzemu z tych minerałów wzrasta wraz ze wzrostem stężenia wodorotlenku (OH⁻), szczególnie przy pH wynoszącym 10 i więcej. Istnieją dwa główne negatywne skutki wynikające z użycia wodorotlenku sodu w obiegach przetwarzania złota: tworzenie się żelu krzemionkowego i sodu oraz związane z tym gromadzenie się siarczanów.